Մարմիներ

Մարմիններ և նյութեր
Մեզ շրջապատող բոլոր առարկաները դրանք մարմիններ են։ Այն ինչից կազմված է ֆիզիկական մարմինները կոչվում են նյութեր։
Մարմիններ-շենք,պատուհան,քար,աթոռ,շիշ
Նյութեր-բիբարի փոշի,քլոր,աղ,շաքար,ջուր

Մակտուբ

Մակտուբ
1ին գլուխ
Մի անգամ Բուդդան նստել էր իր աշակերտների հետ, երբ նրան մի մարդ մոտեցավ:
-Աստված գոյություն ունի˚,- հարցրեց նա:
-Այո՛, Աստված գոյություն ունի,- պատասխանեց Բուդդան:
Նախաճաշից հետո մի ուրիշ մարդ էլ հայտնվեց:
-Աստված գոյություն ունի˚,- հարցրեց նա:
– Ո´չ, Աստված գոյություն չունի,- պատասխանեց Բուդդան:
Օրվա վերջում մի երրորդ մարդ Բուդդային նույն հարցը տվեց, և նրա պատասխանն այսպիսին էր.
-Դու ինքդ պիտի քեզ համար որոշես:
-Ուսուցի´չ, բայց դա անմտություն է,- ասաց աշակերտներից մեկը,- դու ինչպե՞ս կարող ես երեք տարբեր պատասխան տալ միևնույն հարցին:
-Որովհետև նրանք տարբեր մարդիկ էին,- պատասխանեց Պայծառատեսը,- և ամեն մարդ հասնում է Աստծուն իր սեփական ճանապարհով, ոմանք` համոզվածությամբ, ոմանք`մերժմամբ, ոմանք էլ` երկմտանքով:
Ես համաձայնեմ այս պատմության հետ որովհետև ամեն մարդ մեկ մտածելակերպ ունի և ամեն մարդ մի բան կնդունի ես այս պատմությունից հասկացա որ ամեն մարդ ամեն մի պատասխանից մի բան է հասկանում

2-րդ գլուխ
Ավստրալական լեգենդ կա մի շամանի մասին, ով իր երեք քույրերի հետ ճանապարհ գնալիս հանդիպում է այդ ժամանակների ամենահայտնի զինվորին: Զինվորն ասում է, որ ինքն ուզում է ամուսնանալ այդ գեղեցկուհիներից մեկի հետ:

– Եթե երեք քույրերից մեկն ամուսնանա, մյուս երկուսը կտուժեն,- ասում է շամանը:- Ես այնպիսի մի ցեղ եմ փնտրում, որը թույլ կտա տղամարդուն երեք կին ունենալ:

Տարիների ընթացքում նրանք կտրում-անցնում են ողջ Ավստրալիան և այդպիսի ցեղ չեն գտնում:

– Ծայրահեղ դեպքում մեզանից գոնե մեկը կարող էր երջանիկ լինել,- ասում է քույրերից մեկը, երբ նրանք արդեն ծերացել էին ու էլ քայլել չէին կարողանում:

– Ես ճիշտ չէի,- ասում է շամանը,- բայց հիմա շատ ուշ է:
Եվ նա իր երեք քույրերին վերածում է ահռելի քարե զանգվածի, որպեսզի նրանք, ովքեր երբևէ կանցնեն քարազանգվածի կողքով, հասկանան, որ մի մարդու երջանիկ լինելը չի նշանակում, որ մյուսները դժբախտ են լինում:
Ես այս պատմությունից հասկացա որ ուրիշի ուրախությունից մարդ դժբախտ չի լինի և պետք չէ ուրիշին զրկել իր ուրախությունից մտածելով որ մյուսը կդժբախտանա
3-րդ գլուխ
Գերմանացի փիլիսոփա Շոպենհաուերը քայլում էր Դրեզդենի փողոցներով՝ փնտրելով իրեն հուզող հարցերի պատասխանը: Անցնելով lհրապարակով՝ նա որոշում է մի քիչ նստել և նայել ծաղիկներին: Այդ տարածքի բնակիչներից մեկը հետևում էր փիլիսոփայի տարօրինակ պահվածքին և ոստիկան է կանչում: Մի քանի րոպե անց սպան մոտենում է Շոպենհաուերին:

– Ո՞վ ես դու,- կոպտորեն հարցնում է նա:

Շոպենհաուերը ոտքից գլուխ չափում է ոստիկանին և ասում.

– Եթե Դուք կարողանաք օգնել ինձ՝ գտնելու այդ հարցի պատասխանը, ես հավետ շնորհակալ կլինեմ Ձեզ:

Իմաստնություն փնտրող մարդը որոշեց լեռը բարձրանալ, քանի որ նրան ասել էին, որ Աստված հայտնվում է այնտեղ ամեն երկու տարին մեկ: Իր այնտեղ եղած առաջին տարվա ընթացքում նա կերավ այն ամենն, ինչ հողը կարող էր առաջարկել: Ի վերջո ուտելիքն սպառվեց, և նա ստիպված էր վերադառնալ քաղաք:

– Աստված անազնիվ է,- բացականչեց նա: – Մի՞թե չգիտեր, որ ես մի ամբողջ տարի սպասում էի, որ լսեմ Իր ձայնը: Ես քաղցած եմ և պետք է վերադառնամ քաղաք:

Այդ պահին հայտնվեց հրեշտակը։

– Աստված շատ է ուզում խոսել քեզ հետ,- ասաց հրեշտակը։

– Ամբողջ տարին Նա կերակրեց քեզ: Նա հուսով էր, որ դրանից հետո դու ինքդ կսկսես արտադրել քո ուտելիքը: Էլ ի՞նչ ես ուզում: Եթե մարդը ի վիճակի չէ պտուղ աճեցնելու իր ապրած տեղում, նա պատրաստ չէ խոսելու Աստծո հետ

Ես այս պատմությունից հասկացա այն ,որ մարդ եթե մինչև չկարաղանա արարել,ստեղծել և չի կարողանա Աստծու հետ խոսել:
4 րդ գլուխ
Ճանապարհորդի ընկերուհին գնացել էր Բրոդվեյում ներկայացում դիտելու և ընդմիջմանը դուրս եկավ՝ ինչ-որ բան խմելու: Նախասրահը լիքն էր, մարդիկ ծխում էին, զրուցում և խմում: Դաշնակահարը նվագում էր, բայց ոչ ոք նրա երաժշտությանը ուշադրություն չէր դարձնում: Ճանապարհորդի ընկերուհին խմիչքը գլուխն էր քաշում և ուսումնասիրում երաժշտին: Վերջինս խեղճ ու կրակ մեկն էր երևում, ուղղակի իր գործն էր անում և սպասում էր ընդմիջմանը, որ ավարտի: Հերթական հաջորդ բաժակից հետո, արդեն մի քիչ գինովցած, կինը մոտեցավ դաշնակահարին ու բացականչեց.
– Դուք ոնց որ պարանոցի ցավ լինեք: Ինչո՞ւ պարզապես Ձեզ համար չեք նվագում:
Դաշնակահարը զարմացավ: Եվ ապա սկսեց նվագել այն երաժշտությունը, որն ինքը սիրում էր: Մի քանի րոպե անց սրահը քարացավ: Երբ նվագն ավարտվեց, որոտընդոստ ծափահարություններ հնչեցին:

ես այս պատմությունից հասկացա որ եթե մարդ մինև վերջ գնա և չհիասթափվի նա կհասնի իր ուզածին
5 րդ գլուխ
Հին պերուական մի լեգենդ կա, որում պատմվում է մի քաղաքի մասին, որտեղ բոլորը երջանիկ էին: Այս քաղաքի բնակիչները անում էին այն ամենը, ինչը իրենց հաճույք էր պատճառում, և բոլորը ապրում էին համերաշխ: Բոլորը, բացի քաղաքապետից, որ տխուր էր, որովհետև կառավարելու բան չուներ: Բանտը դատարկ էր, դատարանից երբեք օգտվողներ չէին լինում, իսկ նոտարը ոչինչ չէր անում, քանի որ մարդու խոսքն այստեղ ավելի մեծ արժեք ուներ, քան թուղթը, որի վրա գրվում է այդ խոսքը: Մի անգամ քաղաքապետը հեռվից մի քանի աշխատող ընդունեց, որպեսզի նրանք ինչ- որ բան կառուցեն գյուղի գլխավոր հրապարակի կենտրոնում: Մի ամբողջ շաբաթ կարելի էր լսել մուրճերի և սղոցների ձայները: Շաբաթվա վերջում քաղաքապետը բոլորին հրավիրեց գյուղ՝ հանդիսավոր բացման: Մեծ հանդիսավորությամբ արտաքին տախտակները հանվեցին և մարդիկ տեսան… մի կախաղան: Մարդիկ սկսեցին իրար հարցնել, թե ինչ է անում այդտեղ կախաղանը: Վախից նրանք սկսեցին օգտվել դատարանից, որպեսզի ինչ-որ բան որոշեն, որը մինչ այդ որոշվում էր պարզապես համատեղ համաձայնությամբ: Նրանք գնացին նոտարական գրասենյակ, որպեսզի գրանցեն փաստաթղթերը, որոնք առաջ պարզապես մարդկային խոսքերով էին արվում: Եվ նրանք այսուհետ սկսեցին օրենքի հանդեպ ունեցած վախից ուշադրություն դարձնել այն ամենին, ինչ ասում էր քաղաքապետը: Լեգենդում ասվում է, որ կախաղանը երբեք էլ չօգտագործվեց, բայց նրա նեկայությունն ամեն ինչ փոխեց:
Ես այս պատմությունից հասկացա որ մարդը վախի դեմ անզոր է և մարդը ավելի մտածիմ է իր մասին քան բոլորի

6-րդ գլուխ
Կյանքը նման է հեծանվային մեծ վազքի, որի նպատակը սեփական Անհատական ճակատագրով ապրելն է: Մեկնագծի վրա մենք միասին ենք՝ համախոհ և խանդավառ: Բայց վազքը սկսելուն պես նախնական ուրախությունն ընկրկում է խնդիրների՝ ուժասպառության, միօրինակության, ընդունակությունների հանդեպ կասկածանքի առաջ: Մենք ուշադրություն ենք դարձնում, որ որոշ ընկերներ հրաժարվել են խնդիրներն ընդունելուց, և նրանք դեռ մրցավազքի մեջ են միայն այնքանով, որ չեն կարող ընդհատել վազքը ճանապարհի կեսին: Նրանք բավականին շատ են: Նրանք առաջ են ընթանում աջակցության մեքենայի հետ, հարաբերվում են միայն իրար միջև, և նրանց առաքելությունն ավարտված է: Մենք սկսում ենք առաջ անցնել նրանցից, հետո մնում ենք միայնակ, մեզ նոր անակնկալներ են մատուցում անծանոթ ճանապարհները, խնդիրներ են առաջանում հեծանվի հետ: Մենք հոգնում ենք ու հարցնում ինքներս մեզ՝ իմաստ ունե՞ն այս ջանքերը: Այո’, իմաստ ունեն: Մի’ հանձնվեք:
Ես այս պատմությունից հասկացա որ մարդիկ ունեն մի ճանապար որտեղ լինում են դժվարություն էր քնակնալն եր ,բայց ոմանք չէն կարողնամում անցնել իսկ ոմանք տանում իրենց դժգարություները

7-րդ գլուխ
Մի հավատացյալ մարդ հանկարծ իր համար անսպասելիորեն զրկվեց իր ողջ հարստությունից: Գիտենալով, որ Աստված, ինչ էլ որ լինի, կօգնի իրեն՝ սկսեց աղոթել:
-Աստված իմ, աղաչում եմ, այնպես արա, որ ես մեծ գումար շահեմ վիճակախաղի տոմսով, – խնդրեց նա: Այդպես նա երկար տարիներ խնդրեց, բայց շարունակում էր աղքատ մնալ: Մի օր էլ նա մահացավ, և քանի որ հավատացյալ մարդ էր, միանգամից հայտնվեց երկնքում: Երբ նա մոտեցավ երկնքի դարպասներին, հրաժարվեց ներս մտնելուց: Մարդն ասաց, որ ինքը մի ամբողջ կյանք ապրեց՝ հավատարիմ իր կրոնական ուսմունքին, բայց Աստված այդպես էլ նրան հնարավորություն չտվեց մեծ գումար շահելու վիճակախաղի տոմսով:
-Այն, ինչ Դու ինձ խոստացար, սուտ էր,- արհամարհանքով ասաց մարդը:
-Ես միշտ պատրաստ էի՝ օգնելու քեզ, որ դու շահես, – ասաց Աստված,- բայց անկախ նրանից, թե ես որքան շատ էի ցանկանում դա անել, դու երբեք էլ վիճակախաղի ոչ մի տոմս չգնեցիր:
Ես այս պատմությունից հասկացա որ պետք է ինչ որ մի բանի հասնելու համար ոչ թե մի այն ցանկանալ այն նաև դրա համար քայլեր ձեռնարկել:

Արտասովոր ժամ էր

Ինչ կլիներ եթե ժամը ձեռքեր ունենար
Առդեն 2500 թվակն է և մենք առդեն ուն ենք ձեռքով ժամ եր ես ժամով դրսոմ խաղումեի և չէի ուզում գնալ դասի հանկարծ ինչ որ ջուր գլխիս դա ժամներ նա ինձ ջրեց որ ես ստիպված գնամ տուն և տանից դասի ես ես տանից հետո և եկա դուրս և պախկվեցի որ չգնամ դասի բայց ժամն ինձ քաշելով տարավ դասի ահա թե ինչ կլիներ իմ կարծիքով եթե ժամը ձեռքեր ունենար

Լիոնիդ Ենգիբարյան Կայարն

Ինչու՞ Կյանքի գնացքում պատուհանից նայել խորհուրդ չի տալիս, ինչի տպավորությունը մակերեսային կլինի:
Պատուհանից նայել խորուրդ չի տալիս որովհետև կարողես տեսել շատ վատ վիճակի գնացքներ որից նեղվես և շատ լավ եր և կյանքիցթ հիասթափվես և քոնը չգնահատես
Փափուկ վագոն ասելով՝ ինչ ի նկատի ունի հեղինակը, և իսկապե՞ս կարևոր չէ, թե ինչ վագոնով ես գնում:
Փափուկ վագոն ասելով նկատի ունի շկեղ կյանք և շքեղ ապրելակերպ և կարովոր չէ դու փափուկ վագոնվես թե ոչ:
Մարդը ծնվեց — ձեռք բերեց Կյանքի գնացք նստելու տոմս, տեղն ապահոված է. հիմա ի՞նչն է կարևորը:
Կարևոր է օկտվես քո կյանքի կայարաներից քո կյանքից օգտվես և գնահատես քեզ տրված բոլոր հնարավորւթյուներից:

Տղան և ծերունին

Բառային բացատրական աշխատանք. ծանծաղուտ-գետի ծանծաղ տեղ որտեղ սովորաբար անցում են կատարում,
ճողփյուն- ձկան վարկյանական ցատկը ջրի միջից,
կարծր-ամուր,պինդ
ախոյան-թշնամի ,հակարակորդ,
խայծ-ձկնոօսության համար նախատսված ծիծու վորը անցկացնում են կարթից,
դրասանգ-թարմ ոստերց ու ծաղիկներից պատրաստված հյուսակ,
ընդհուպ-մի բանի չապազանց մոտ,
անճարակություն-անշնորք գործ,
ճգնել-ուժերի լարումով աշխատել
վետվետում,
բաղեղ-արալիազգիների ընտանիքին պատկանող,
խարազան-ձարից կամկաշեպոկից հյուսած երկար մտրակ,
ներբան-ոտքի տակի մասը կաշին,
ոստնել-ցատկել,
ոստոստել-անընդհաը ոստնել,
խոյանալ-խոյի նման վազել հարձակվել,
պիրկ-ձիգ,ուժգնորեն ձգված լարված:
Վերընթերցիր այն հատվածը, որտեղ պատկերված է 1. ծերունու վերաբերմունքը ծովի հանդեպ, 2. մյուս ձկնորսների վերաբերմունքը ծովի հանդեպ: Այդ հատվածի օգնությամբ փորձիր գտնել ծերունի-հասարակություն տարբերությունը (աշխարհայացք. ապրելակերպ):
Այստեղ ծերունին, ծովին ով իր ուտեստնու գումարն է ապահովում, և դրա համար դիմիում է հարգանքով ,և որպես կին իսկ մյուս ձկնորսների համար, դա կարևոր չէր:
Մեկնաբանիր այս միտքը՝ համաձայնելով կամ մերժելով այն:
Լավ է իհարկե, երբ մարդու բախտը բանում է։ Բայց ես գերադասում եմ կարգին բռնել իմ գործը։
Ես համաձայն եմ այս մտքի հետ, որովհետև եթե հույսդ դնես բախտի վրա, այդպես մեկ, երկու, և հետո արդեն չես կարողանալ օգտվել բախտիցտ:

Բառային աշխատանք — պրկել-, կապը ձգելով ամրացնել
անխոնջություն-անխենջ լինել,
զառամած-ծերացած,
կռթնել-արմունկով հենվել ինչ որ բանի,
աչքակապություն-թյուրիմածության մեջ գցել
, անողորկ-անխիղճ
, երախ-կենդանու բերան,
տնտղել-ուշադրությամբ զնել,
լերդանալ-թանձրանալ,
կզակ-ստորին ծնոտի կլորավուն դուրս ընկած ծայր,
հանդիպակաց-դիմացը կանգնած,
ընդարմանալ-թմրել,
կարկամել-լեզուն կապ ընկնել,
շեղբ-դանակի կտրող մասը,
անհողդողդ-չտատանվող,
տոկալ-որևէ բանի դիմանալ:
Ներկայացրու ծերունու վերաբերմունքը ձկան նկատմամբ՝ մեջբերելով դրվագներ կարդացածդ հատվածից:
— Ա՛յ ձուկ,— ասաց նա,— ես քեզ շատ եմ սիրում ու հարգում։
Այ ձուկ,— կանչեց նա կամացուկ,— ես քեզնից չեմ բաժանվի, մինչև որ չմեռնեմ։
Վատ օրի՞ ես, ա՛յ ձուկ,— հարցրեց նա։— Տեսնում է աստված՝ ես էլ լավ վիճակում չեմ։
Նա սիրում էր ձկանը և շատ շատ էր ցանկությունը որ նա կարողանար բռնել ձկանը
Համեմատիր այդ վերաբերմունքը Ջեկ Լոնդոնի «Ոսկե կիրճը» պատմվածքի հերոսի՝ ոսկու հանքի հանդեպ վերաբերմունքի հետ: Նշիր նմանություններ:
Երկու պատմվածքներում էլ ուզում են հասնել վերջին և ստանալ իրենց սկսած գործի շահույթը
Բացատրիր՝ ինչ էր ծերունին պահանջում ինքն իրենից, ծերունու՝ իր նկատմամբ խստապահանջ վերաբերմունքի պատճառը ո՞րն էր: Կարո՞ղ ես քո սեփական փորձով համոզել մեզ այդ մեթոդի արդյունավետ լինելը:
Ծերունին իքն իրեն պահանջում էր ուշադիր աշխույժլ , և ուրիշ մտքերով չտարվել, որ չկորձներ իր բռնած ձկան

Ես և ես

Ես կագնած էի հայելու դիմաց ,և հիանում ինքս ինձանով: ես դիպչեցի հայելուն ,հայելին բացվեց, դա կախարդական հայելիեր :ես մտա որ հագուստ վերցնեմ ,և հանկարծ փակվեց հայելին, դա սովորակն բան չէր: ես առաջացա, այնտեղ կաին շատ մարդիկ ,մի մասը առտաքինով տարբեր էր ինձանից ,իսկ մյուսը ինձ նման: ես ընկերացա ինձ արտաքինով նմաների հետ ,իսկ ինձանից առտաքինով տարբերվողներին տանել չկարողացա ,նրանք շատ դատարկ եին բայց ես ընկերացա նրանց հետ որովհետև ես մտածումեի էլ այստեղ չէմ լինի: բայց նրանք ինձ շատ ծանոթ թվացին ես, ինչ որ տեղ նրանց տեսելեի, և ես բոլորի հետ համեմատեցի, և իհիասթափություն ինձ ես ոչմեկին տեղը չբերեցի, և ես մտածեցի իմ բնավութրությունը համեմատել իրենց հետ և ինչ պարզվի այդ դատարկ մարդիկ իմ բնավորությունը ոընեն, իսկ իմ արաքին ունեցողները ինձանից տարբեր են: և արդեն դրսում էի ,և հասկացել ինչ ինքնահավան, և դատարկ էի:

Ըսթափանքի ժամն է պչրոտ, փափկամարմին շերասին

Ըսթափանքի ժամն է պչրոտ, փափկամարմին շերասին[1]…

Այստեղ պատմում է նա դպորցի արվածների կարդացածների և բանաստեղծների մասին թե ինչ է տալիս մեզ օրինակ Գոհ ու շնորհակալ աշխարհից, Աստծուց, րոպեներ անց՝ առանց Տերյան–Չարենց–Թումանյան (Մեծարենցին չեմ տա, նա հիմա իմ :պաշտպանության կարիքն ունի՝ ինչպես մի նորահայտ Աբովյան)

Ուսումնական պլան

Դասացուսակ

Ժամատախտակ

Միջին դպրոցի կայք

Ընտրությամբ գործունեություն-ընտրություն

Մարզական-ֆուդբոլ

Լրացուցիչ կրթություն դպրոցում- հանդբոլ/

Լրացուցիչ կրթություն դպրոցից դուրս- շախմատ,լրագրություն,սկաուտություն,ռադիօ/

Շուրջտարյան նախագծեր-ֆլեշմոբներ

Աշխատող-սովորով նախագծի մասնակից չեմ

Իներցիա

Մենք այսօր ֆիզիկաից անցել ենք իներցիա իներցա է կոչվում այն երբ ինչ որ մի մարմինը ուժը տալիս է ինչ որ մի մարմնի և այդ մարմինը իր դիրքը փողում օրինակ գնդակի գլորումը ,քարի նետումը և այլն

Փետրվար ամիս քիմիա

Աղի առանձնացումը հողից ավազից և ջրից

Մենք սկզբում ֆիլտրեցինք և տարի մեջ մնաց աղն ու ջուրը հետո

Մենք աղաջուրը եփեցինք որ գոլոշիանա ջուրը

և վերջում տեսեք ինչ ստացվեց

Առանձնացում երկաթը ծծումբից

Մենք երկաթի և ծծումբի խառնուրդը լցրեցինք ջրում և խառնելուց հետո ծծումբը մնաց վերևում իսկ երկաթը ներքևում

 

 

և վերջում ծանոթացնեմ թորման սարքի հետ և  մեր փորցը թորման սարով թե ինչպես առանձնացրեցինք սպիրտը ջրից

  թորման սարքով  կարող ենք խառնուրդներից բաժանել նյութերը, բայց միայն հեղուկ նյութերը։ մենք փորձել ենք թորման սարքի օգնությամբ առանձնացնել իրարից ջուրն ու սպիրտը։ սպիռտայրոցի օգնությամբ կատարում ենք այրում և երբ ջերմաստիճանը դառնում է 75 աստիճան սպիռտը սկսում է գոլոշիանալ և խողովակի օգնությամբ սպիրտը կաթիլ կաթիլ թափվում է դուրս։